7/5/14

5 μέτρα προστασίας του (επιχειρηματικού) περιβάλλοντος!

Μνημείο υποκρισίας η ομιλία Σαμαρά στη γενική συνέλευση του ΣΕΤΕ. Ο πρωθυπουργός της κυβέρνησης που θεσμοθέτησε την πλήρη παράδοση του φυσικού τοπίου της χώρας σε ιδιωτικά συμφέροντα και «επενδυτές», έκανε λόγο για «περιβαλλοντική αναβάθμιση»!
Του Τάσου Σαραντή,
αναδημοσίευση από την "Εφημερίδα των Συντακτών".
Μπορεί να χαρακτηρίστηκε αισιόδοξος, αλλά ο κυβερνητικός σχεδιασμός για την ενίσχυση του τουρισμού που παρουσίασε στην ομιλία του ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς στην 22η ανοιχτή γενική συνέλευση του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ), την περασμένη Τετάρτη, στην ουσία βάζει οριστική ταφόπλακα στο ελληνικό περιβάλλον. Πετώντας, ουσιαστικά, στα σκουπίδια το άρθρο 24 του Συντάγματος, τον άλλοτε θεμέλιο λίθο της εθνικής περιβαλλοντικής νομοθεσίας, που ορίζει -μεταξύ άλλων- ότι «η προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος αποτελεί υποχρέωση του Κράτους και δικαίωμα του καθενός».
Μεγάλα λόγια!
«Αν ο σεβασμός στο περιβάλλον έχει πρωταρχικό νόημα σήμερα σε κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα, στον ελληνικό τουρισμό είναι πρωταρχική προϋπόθεση ύπαρξης. Γιατί χωρίς συνεχή περιβαλλοντική αναβάθμιση δεν μπορούμε να έχουμε τουρισμό», ανέφερε ο πρωθυπουργός στην ομιλία του. Και για να το αποδείξει αυτό, ανέφερε τις διαρθρωτικές παρεμβάσεις που προωθεί η κυβέρνηση, οι οποίες αφορούν το χωροταξικό για τον τουρισμό, το Δασολόγιο, το Κτηματολόγιο, το ξεκαθάρισμα του ιδιοκτησιακού καθεστώτος παραλιακών περιοχών, τη χάραξη του αιγιαλού και την αναβάθμιση του παραλιακού μετώπου των τουριστικών πόλεων, ξεκινώντας από την Αθήνα.
Πρόκειται για «μεταρρυθμίσεις», που «θα αλλάξουν την εικόνα της χώρας μέσα στα επόμενα 2-3 χρόνια», επισήμανε, λέγοντας ίσως -ως πρωθυπουργός- μία από τις μεγαλύτερες αλήθειες της πολιτικής του σταδιοδρομίας του. Διότι με τις νομοθετικές «μεταρρυθμίσεις» που δρομολογεί η κυβέρνηση στα προαναφερόμενα ζητήματα, μέσα στα επόμενα χρόνια το ελληνικό περιβάλλον και η φύση θα έχουν αλλάξει ολότελα, αφού θα έχουν πληγεί ανεπανόρθωτα.
1. Πωλείται αιγιαλός!
Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά, με πρώτη στάση στο πιο πρόσφατο νομοσχέδιο για την «Οριοθέτηση, διαχείριση και προστασία του αιγιαλού και παραλίας». Το νομοσχέδιο, που αλλάζει εκ βάθρων το ισχύον νομικό καθεστώς, καταστρατηγεί κάθε περιβαλλοντική και κοινωνική προστασία που έχει απομείνει και οι παραλίες αφήνονται έκθετες σε κάθε είδους ιδιωτικά συμφέροντα που θα μπορούν πλέον να τις εκμεταλλεύονται, ακόμη και με παραχώρηση αποκλειστικής χρήσης.
Το σχέδιο νόμου προβλέπει τη δυνατότητα νομιμοποίησης αυθαίρετων κατασκευών που βρίσκονται στον αιγιαλό και την παραλία, που χρησιμοποιούνται για επιχειρηματικούς σκοπούς, τερματίζοντας έτσι την εκστρατεία του υπουργείου Περιβάλλοντος για κατεδάφιση των αυθαιρέτων και ενώ έχουν εκδοθεί 3.000 πρωτόκολλα κατεδάφισης. Το απόλυτο ξεπούλημα και η ολοκληρωτική, άνευ όρων παράδοση των ελληνικών ακτών στην ιδιωτική κερδοφορία, λοιπόν, με τον ψευδεπίγραφο τίτλο «προστασία του αιγιαλού και παραλίας»…
2. Τουριστικός οδοστρωτήρας!
Στάση δεύτερη, η έγκριση του νέου εθνικού ειδικού χωροταξικού για τον τουρισμό τον περασμένο Δεκέμβριο που, σύμφωνα με την υπουργό Τουρισμού, Ολγα Κεφαλογιάννη, «αποτελεί πυλώνα του εθνικού μας σχεδίου για τον τουρισμό». Μια έγκριση σε ένα τερατούργημα που κατέθεσε το υπουργείου Περιβάλλοντος και δόθηκε επίσης με διαδικασίες fast track, αφού στις 5 Δεκεμβρίου έγινε η τελική συνεδρίαση του αρμόδιου Εθνικού Συμβουλίου Χωροταξίας και μόλις επτά ημέρες αργότερα η κυβερνητική απόφαση υπογράφηκε από εννέα συναρμόδιους υπουργούς και πρόλαβε να δημοσιευτεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
Τι κι αν το Εθνικό Συμβούλιο Χωροταξίας, το συμβουλευτικό όργανο που συγκρότησε το υπουργείο Περιβάλλοντος, το καταψήφισε, όπως έκαναν και οι άμεσα εμπλεκόμενοι φορείς, μεταξύ των οποίων το Ξενοδοχειακό και Οικονομικό Επιμελητήριο, ο εκπρόσωπος του Συνδέσμου Βιομηχάνων, ο Σύλλογος Αρχιτεκτόνων, αλλά και περιβαλλοντικές οργανώσεις;
Στο νέο νομοθέτημα, οι εγκρίσεις για αδειοδότηση νέων επενδύσεων σε βραχονησίδες, ακατοίκητα νησιά, προστατευόμενες περιοχές του δικτύου NATURA παρέχονται μονομιάς, αρκεί η επένδυση να αξιολογηθεί «δημόσιου οικονομικού και κοινωνικού συμφέροντος». Ορεινοί όγκοι και παράκτιες ζώνες παραδίδονται χωρίς περιορισμούς στην τουριστική βιομηχανία, δίνεται το απεριόριστο (και το ακαταλόγιστο) στην κατασκευή γηπέδων γκολφ, ακόμα και σε περιοχές με έντονο πρόβλημα λειψυδρίας, το ίδιο και για τη δημιουργία λιμανιών κρουαζιέρας, ξενοδοχειακών καταλυμάτων σε ζώνες υψηλής γεωργικής παραγωγικότητας, παρά τις αντίθετες γνωμοδοτήσεις του ΣτΕ και χωρίς να εξαιρούνται ούτε καν κορεσμένες από τουριστικές εγκαταστάσεις περιοχές.
«Το νέο Χωροταξικό του Τουρισμού στην πραγματικότητα προωθεί μια ακόμα δυσμενέστερη αντίληψη, που θίγει καίρια το φυσικό και πολιτιστικό υπόβαθρο των περιοχών, υποθηκεύοντας τη δυνατότητα των μελλοντικών γενεών να ζήσουν σε ένα βιώσιμο, φυσικό και οικονομικό περιβάλλον», κατήγγειλαν 13 φορείς (περιβαλλοντικοί, επιστημονικοί και δήμοι) που κατέθεσαν αίτηση ακύρωσης στο ΣτΕ κατά της ΚΥΑ, με την οποία εγκρίθηκε.
3. Χάνουμε το δάσος!!!
Στάση τρίτη, το περιβόητο νομοσχέδιο υπό τον φανταχτερό, μα παραπλανητικό, τίτλο «Δασικά Οικοσυστήματα: Ορισμοί, μέτρα προστασίας, ανάπτυξης και διαχείρισης», που διευρύνει σκανδαλωδώς τα περιθώρια εκμετάλλευσης των δασικών εκτάσεων και προστατευόμενων περιοχών, αλλά και δασικών περιοχών που είχαν καταστραφεί από πυρκαγιές, αφού «δεν κηρύσσεται αναδασωτέο δάσος ή δασική έκταση, των οποίων ενεκρίθη νομίμως η μεταβολή του προορισμού [...] σε περίπτωση απώλειας της δασικής τους βλάστησης, λόγω πυρκαγιάς ή παράνομης υλοτομίας…». Το σχέδιο νόμου ήρθε ως συνέχεια διάσπαρτων νομοθετικών ρυθμίσεων σε άσχετους με το περιβάλλον νόμους, του νόμου για τις τουριστικές επενδύσεις και του ειδικού χωροταξικού για τον τουρισμό.
Στο πλαίσιο της «βιώσιμης ανάπτυξης», προβλέπεται η μεταβολή της χρήσης μιας δασικής έκτασης, επιτρέποντας μέσα σε δάση, δασικές εκτάσεις ή δημόσιες γαίες την κατασκευή δρόμων, δικτύων μεταφοράς φυσικού αερίου και πετρελαϊκών προϊόντων, κτηνοτροφικών μονάδων, σιδηροδρομικών γραμμών, τουριστικών εγκαταστάσεων, μεταλλείων και λατομείων, αεροδρομίων, εγκαταστάσεων άντλησης υδρογονανθράκων, αθλητικών εγκαταστάσεων, διυλιστηρίων και δεξαμενών αποθήκευσης πετρελαιοειδών, νοσοκομείων, εκπαιδευτικών κτιρίων, ιερών ναών, σωφρονιστικών καταστημάτων, εγκαταστάσεων των Σωμάτων Ασφαλείας, χώρων αποθήκευσης και επεξεργασίας στερεών και υγρών αποβλήτων.
Με άλλα λόγια, τα μέτρα… προστασίας των δασικών οικοσυστημάτων γίνονται καμουφλάζ για τη μετατροπή τους σε οικισμούς και βιομηχανικές περιοχές. Την απόσυρση του νομοσχεδίου που καίει τα δάση ζήτησαν με κοινή ανακοίνωσή τους δέκα οικολογικές οργανώσεις, χαρακτηρίζοντάς το απαράδεκτο.
4. Κτηματολόγιο στα τυφλά...
Στάση τέταρτη, στις διαρθρωτικές παρεμβάσεις που εξήγγειλε ο πρωθυπουργός, στο διαβόητο Κτηματολόγιο, η δρομολόγηση του οποίου προκάλεσε ρήξεις στην ίδια την ηγεσία του υπουργείου Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής. Με προσφυγή της στο ΣτΕ, η Πανελλήνια Κίνηση Δασολόγων υποστηρίζει ότι η έκδοση των συγκεκριμένων υπουργικών αποφάσεων, με τις οποίες αρχίζει η διαδικασία κτηματογράφησης σε ορισμένες περιοχές της χώρας, χωρίς να έχει καταρτιστεί δασολόγιο ή έστω δασικοί χάρτες, είναι αντίθετη προς τις διατάξεις του Συντάγματος. Κι ακόμη, ότι η διαδικασία που ακολουθείται θα έχει αποτέλεσμα τη μη καταγραφή ή την ελλιπή καταγραφή των δασών και δασικών εκτάσεων που υπάρχουν στις υπό κτηματογράφηση περιοχές, λόγω της έλλειψης ορθής και ακριβούς αποτύπωσης των εκτάσεων σε δασικούς χάρτες.
5. Τσιμέντο παντού...
Στάση πέμπτη, η αναβάθμιση του παραλιακού μετώπου των τουριστικών πόλεων, ξεκινώντας από την Αθήνα. Σε αυτή την περίπτωση, η εκποίηση του Ελληνικού, ενός από τους τελευταίους μεγάλους ελεύθερους χώρους της Αττικής, και του Αγίου Κοσμά με συνοπτικές διαδικασίες και με ένα διαγωνισμό, οι βασικοί όροι του οποίου δεν έγιναν δημόσια γνωστοί, λόγος για τον οποίο χαρακτηρίστηκε πολιτικό και οικονομικό σκάνδαλο, δείχνει τον δρόμο.
Και, παράλληλα, επιφέρει… τόνους ενθουσιασμού στο ιδιωτικό κεφάλαιο για το ξεπούλημα και την τσιμεντοποίηση ολόκληρου του παραλιακού μετώπου της Αττικής από το Κερατσίνι μέχρι το Σούνιο. Σε βαθμό που ο πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων, Ανδρέας Ανδρεάδης, ανήγγειλε ότι το παραλιακό μέτωπο της Αθήνας θα προβληθεί στις ξένες αγορές ως «Μαϊάμι της Ευρώπης»(!), στο πλαίσιο προώθησης της πρωτεύουσας ως προορισμού City Break.
Αντιφάσεις.
Δυστυχώς, όσες περισσότερες στάσεις κάνει κανείς στα λεγόμενα του πρωθυπουργού της χώρας για τον τουρισμό στη γενική συνέλευση του ΣΕΤΕ τόσο διαπιστώνει τις αντιφάσεις των εξαγγελιών του, αλλά και την έντεχνη παραποίηση των γεγονότων: ο τουρισμός, ανέφερε ο πρωθυπουργός, «είναι κάτι παραπάνω, κάτι διαφορετικό από εκείνο που σημαίνει “βαριά βιομηχανία”. Είναι μια μοναδική ομορφιά, μια μοναδική ποικιλία φυσικού κάλλους και φωτός, που πρέπει να αναδείξουμε σε πηγή εθνικού πλούτου και όχι σε μορφή εύκολου πλουτισμού».
Παραλείποντας, βέβαια, να αναφερθεί στη υπέρβαρη βιομηχανία των αιολικών πάρκων που έχουν αδειοδοτηθεί σχεδόν σε κάθε βουνοκορφή της χώρας, μη εξαιρουμένων των άκρως τουριστικών νησιωτικών περιοχών. Και δίχως βέβαια να εξηγήσει ποια είναι εκείνη η φιλοσοφία που επιτρέπει τη διασπορά αναρίθμητων γιγαντιαίων ανεμογεννητριών βιομηχανικής κλίμακας σε υπάρχοντες πόλους έλξης των τουριστών.
Οπως άλλωστε ο ίδιος επισήμανε, «οφείλουμε αυτές τις ομορφιές [της χώρας μας] να τις σεβαστούμε. Οφείλουμε να τις αναδείξουμε και να τις κάνουμε ακόμα καλύτερες, ακόμα πιο ελκυστικές, ακόμα πιο προσβάσιμες. Και όχι να τις απαξιώνουμε»…

Δεν υπάρχουν σχόλια: