Πόσο απέχει η Ελλάδα από τη Χούντα;

Huffington Post: Η Ελλάδα από το ούζο στη... χούντα!

Την ζοφερή κοινωνική και οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα, σκιαγραφεί με άρθρο του στην "Huffington Post", ο Bill Frezza, υποστηρίζοντας ότι η χώρα που κάποτε ήταν το λίκνο της δημοκρατίας, τώρα βρίσκεται σε πλήρη οικονομική και κοινωνική κατάρρευση, χωρίς κανένα αξιόπιστο πλάνο για ανάκαμψη. τουναντίον μπροστά της ελλοχεύει ο κίνδυνος του πλήρους εκτροχιασμού της. 

«Οι άτυχοι Έλληνες, έχουν καταφέρει να φύγουν για λίγους μήνες από τα διεθνή πρωτοσέλιδα καθώς ξοδεύουν την τελευταία ένεση μετρητών, ευγενική χορηγία του Γερμανού φορολογούμενου... Η εκτεταμένη δυστυχία και απελπισία γεννούν την ανομία και την βία. Η αίσθηση ότι η χώρα καταρρέει ενθαρρύνει τα περιθωριακά πολιτικά κόμματα…» γράφει ο Frezza και παροτρύνει τους αναγνώστες να διαβάσουν τα ρεπορτάζ από τον ελληνικό τύπο που είναι θαμμένα στις τελευταίες σελίδες των αμερικανικών εφημερίδων όπως λέει, και τότε, θα αναρωτηθούν: «Πόσο ακόμη μπορούν να ανέχονται αυτοί οι περήφανοι άνθρωποι μια τέτοια αθλιότητα;».

Στην συνέχεια ο Frezza αναφέρεται σε χαρακτηριστικές πτυχές της οικονομικής κρίσης, όπως στην αύξηση της τιμής του πετρελαίου που έχει μετατρέψει σε θάλαμο αερίων την Αθήνα, στην έκρηξη αυτοκτονιών και στην καλπάζουσα ανεργία.

Ως χαρακτηριστικό της κατάστασης στην οποία έχει περιέλθει η Χώρα ο αρθρογράφος της εφημερίδας αναφέρει την πρόταση του πρώην υφυπουργού Οικονομικών και νυν υπόδικου για οικονομικές ατασθαλίες κ. Πέτρου Δούκα ο οποίος ούτε λίγο ούτε πολύ πρότεινε ένα πρόγραμμα... δωρεάν εργασίας από όλους τους ανέργους της χώρας, με στόχο την έξοδο της Ελλάδας από την κρίση ("κόκκινα" εργατικά μεροκάματα)! «Κάποιος μπορεί μόνο να αναρωτηθεί πώς μπορεί αυτή η πρόταση να εκληφθεί από τις ορδές των πρώην δημοσίων υπαλλήλων που εδώ και καιρό είχαν συνηθίσει να πληρώνονται χωρίς να εργάζονται!», σχολιάζει ειρωνικά ο Frezza. 

«Από παλιά χαρακτηρίστηκε ως η γενέτειρα της δημοκρατίας» σχολιάζει ο αρθογράφος χαρακτηρίζοντας την Ελλάδα ως «μια χώρα με υπερβολικές δαπάνες της κυβέρνησης, φουσκωμένο δημόσιο τομέα των συνδικάτων, μη χρηματοδοτούμενα δικαιώματα, και ανεφάρμοστους νόμους». 

«Μελετήστε τον χαρακτήρα του Έλληνα και θα βρείτε πολλές αντιφάσεις. Από τη μια η καρικατούρα του τεμπέλη, φοροφυγά που πίνει ούζο με τους φίλους του στην ταβέρνα, καθώς πληρώνεται για ένα κυβερνητικό πόστο που του εξασφάλισε ένας θείος του και από το οποίο απουσιάζει. Από την άλλη υπάρχει ένα μαχητικό πνεύμα που επαίνεσε ακόμη και ο Χίτλερ...» γράφει ο Frezza, σημειώνοντας ότι η πίεση αυξάνεται και ο χρόνος μετρά αντίστροφα μέχρι την επόμενη δόση η οποία κάποια στιγμή απλώς δεν θα υπάρχει, όταν η τρόικα αναγκαστεί να παραδεχθεί ότι οι ελληνικές υποσχέσεις για δράση, αξίζουν όσο και οι υποσχέσεις της Πηνελόπης στους επίδοξους μνηστήρες.

«Τι συμβαίνει όταν οι πολιτικοί μανιωδώς προσπαθούν να εξορκίσουν την οικονομική κατάρρευση και τελικά οι άνθρωποι ξεμένουν από χρήματα;», αναρωτιέται ο Bill Frezza.

Ο αρθρογράφος αναφέρεται χαρακτηριστικά στην λαθροϋλοτομία ακόμη και σε εθνικούς δρυμούς αλλά και σε πάρκα πόλεων της Χώρας μας: «Τα καλά νέα είναι ότι τώρα που τα δέντρα εξαφανίζονται, λιγότεροι Έλληνες θα κατηγορούν τους Τούρκους πράκτορες ότι βάζουν φωτιά στα δάση».

Ο Frezza κάνει αναφορά και στα πρόσφατα τρομοκρατικά χτυπήματα: «Μια σειρά μικρής κλίμακας βομβιστικών και εμπρηστικών επιθέσεων έχουν ταρακουνήσει την Αθήνα» και διερωτάται «πόσος καιρός θα χρειαστεί μέχρι να έχει κάποιος την έξυπνη ιδέα να βάλει μια Reichstag fire» (φωτιά που μπήκε στο γερμανικό κοινοβούλιο από τους Ναζί στις 27 Φεβρουαρίου του 1933. Η Χιτλερική κυβέρνηση είχε κατηγορήσει τότε τους κομμουνιστές για εμπρησμό με στόχο δήθεν την ανατροπή της κυβέρνησης: μόλις το ίδιο βράδυ, συνελήφθησαν 1.500 κομουνιστές και το γερμανικό Κομουνιστικό Κόμμα, με ποσοστά που άγγιζαν 17% στις τελευταίες δημοσκοπήσεις, τέθηκε εκτός νόμου. Την επόμενη κιόλας μέρα, ο Χίτλερ ζητάει και λαμβάνει από τον πρόεδρο Χίντενμπουργκ το "Διάταγμα πυρκαγιάς Ράιχσταγκ", που καταπατά τις περισσότερες πολιτικές ελευθερίες στη Γερμανία και απαγορεύει την αντιναζιστική προπαγάνδα. Με το Κομουνιστικό Κόμμα Γερμανίας εκτός κοινοβουλίου, το Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα του Χίτλερ καταλαμβάνει την πλειοψηφία των εδρών στο Ράιχσταγκ (52%), γεγονός που ανοίγει το δρόμο για την επίσημη εγκαθίδρυση του απολυταρχικού καθεστώτος των Ναζί.)

«Δεν υπάρχει κανένα αξιόπιστο σχέδιο για οικονομική ανάπτυξη. Το ελληνικό ΑΕΠ είναι εκρηκτικό. Πολυεθνικοί οργανισμοί αποσύρουν τα μερίδιά τους ή ακόμα πουλούν κάποιες από τις ελληνικές επιχειρήσεις τους έναντι μόλις ενός ευρώ. Κανένας σώφρων ξένος επενδυτής θα έβαζε χρήματα σε εταιρείες της χώρας… Η τουριστική βιομηχανία επικρέμεται από μία κλωστή καθώς με τις πρώτες απεργίες και κοινωνικές εντάσεις οι ταξιδιώτες αλλάζουν δρόμο» σημειώνει ο αρθρογράφος αναλυτής της HuffingtonPost.

«Την ίδια ώρα η πίεση αυξάνει και το ρολόι μετρά αντίστροφα έως την επόμενη δόση του δανείου, η οποία κάποια στιγμή δε θα υπάρχει μόλις η τρόικα αναγκαστεί να αντιληφθεί ότι οι ελληνικές υποσχέσεις για δράση αξίζουν όσο εκείνες της Πηνελόπης στους αγανακτισμένους μνηστήρες της».

Και ο Bill Frenza καταλήγει με το ερώτημα αν δεδομένης αυτής της κατάστασης υπάρχει περίπτωση να δούμε έναν νέο Εμφύλιο Πόλεμο στην Ελλάδα:«Θα δούμε άραγε μια επανάληψη του εμφυλίου που στοίχισε περισσότερες ζωές στην Ελλάδα απ' ότι ο ίδιος ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος; Πόσος χρόνος χρειάζεται μέχρι η ταλαιπωρημένη και τρομοκρατημένη μεσαία τάξη στηρίξει μια χούντα που υπόσχεται ασφάλεια; Κάποιος θα πρέπει να αποκαταστήσει την τάξη όταν τα χρήματα των Γερμανών τελειώσουν, γιατί σίγουρα δεν θα είναι οι Γερμανοί στρατιώτες αυτοί που θα σταλούν για να διατηρηθεί η ειρήνη».