Οι βιολόγοι από το Πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ, προειδοποιούν πως μια σειρά προτεινόμενων νέων υπεράκτιων επενδύσεων αιολικής ενέργειας θα μπορούσε να επηρεάσει αρνητικά έως αφανισμού τον πληθυσμό της Σούλας (Morus bassanus) που φωλιάζει στα νησιά της Μάγχης.
Η μελέτη που αναπτύχθηκε από το Πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ, από κοινού με τις περιβαλλοντικές οργανώσεις British Trust for Ornithology και Alderney Wildlife Trust, και χρηματοδοτήθηκε από την Επιτροπή για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας του νησιού Alderney, χρησιμοποίησε τεχνολογία GPS για την συνεχή καταγραφή των στοιχείων εντοπισμού θέσης σε 15 Σούλες στο νησί Alderney στην Μάγχη: για να καταγράψουν έτσι πολλά στοιχεία σχετικά με τις συνήθειες διατροφής των σπάνιων αυτών θαλασσοπουλιών και να βγάλουν πολλά συμπεράσματα σχετικά με το αν οι διαδρομές που ακολουθούν τα πουλιά στα καθημερινά ταξίδια τους θα μπορούσαν να επηρεαστούν από τα προτεινόμενα αγγλικά και γαλλικά "offshore" αιολικά πάρκα.
«Βρήκαμε ότι η περιοχή όπου οι Σούλες- ένα από τα πιο σπάνια και όμορφα θαλασσοπούλια της Μάγχης- χρησιμοποιούν ως ενδιαίτημα επικαλύπτεται με εννέα περιοχές που προορίζονται για υπεράκτια θαλάσσια αιολικά πάρκα, πράγμα που υποδηλώνει ότι οι διατροφικές συνήθειες των πτηνών αυτών θα μπορούσαν να επηρεαστούν ανεπανόρθωτα, αλλά και πέραν αυτού υπάρχει αυξημένη πιθανότητα για σύγκρουση των πουλιών με τις λεπίδες των ανεμογεννητριών.», δήλωσε η Louise Soanes, της Σχολής Περιβαλλοντικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Λίβερπουλ, σε σχετική συνέντευξη. «Αυτές οι περιοχές επίσης βρίσκονται σε διαφορετικά χωρικά ύδατα που διαμοιράζονται ανάμεσα στο Ηνωμένο Βασίλειο, στη Γαλλία και τα νησιά της Μάγχης, πράγμα που θα έχει επιπτώσεις και για τη διεθνή συνεργασία.» τόνισε η Soanes. Σημείωσε μάλιστα πως ανάλογα σχέδια για υπεράκτια αιολικά πάρκα αναπτύσσει και η Γαλλία στην περιοχή, και προκαλεί ιδιαίτερη έκπληξη που ανάμεσα στα δύο κράτη δεν υπάρχει καμία κοινή περιβαλλοντική μελέτη για τις επιπτώσεις των έργων αυτών στην Άγρια Ζωή παρόλο που πίσω από αυτές τις επενδύσεις κρύβονται οι ίδιες επενδυτικές επιχειρήσεις. Η έρευνα αυτή δείχνει με τον καλύτερο τρόπο ότι τα κράτη και οι διεθνείς οργανισμοί πρέπει να βάλουν όρια στην εξάπλωση των αιολικών πάρκων ειδικά σε προστατευόμενες ή ευαίσθητες οικολογικά περιοχές που φιλοξενούν πληθυσμούς σπάνιας πανίδας.
«Η τεχνολογία GPS γίνεται όλο και φθηνότερη στην αγορά της, πιο ακριβής στα στοιχεία που μας δίνει και πιο εύκολη στη χρήση της σε ένα ευρύ φάσμα των ειδών της Άγριας Ζωής», δήλωσε η Soanes. «Η δουλειά μας τόνισε το σημαντικό ρόλο που μπορούν να παίξουν οι σύγχρονες τεχνολογίες εντοπισμού στον καθορισμό του τρόπου που οι αποικίες θαλασσοπουλιών θα επηρεαστούν από υπεράκτιες εγκαταστάσεις αιολικών πάρκων και πραγματικά συνιστούμε στο να γίνουν αναπόσπαστο μέρος της Εκτίμησης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων των αιολικών πάρκων.»
Οι οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης απαιτούν ότι τα Ευρωπαϊκά Κράτη πρέπει να επιτύχουν μέχρι το 2020 το 20 τοις εκατό της ενέργειας που παράγουν να προέρχεται από ανανεώσιμες πηγές, πράγμα το οποίο έχει οδηγήσει σε αύξηση του αριθμού των επενδύσεων σε εγκαταστάσεις αιολικής ενέργειας σε συνδυασμό πάντα με τις τεράστιες επιδοτήσεις και φοροαπαλλαγές που αφορούν τον τομέα αυτόν. Αυτές οι εξελίξεις απαιτούν σοβαρότερη εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων των αιολικών πάρκων στην άγρια ζωή, και ιδιαίτερα τεκμηριωμένες περιβαλλοντικές μελέτες: πολλές από αυτές σήμερα γίνονται από τις ίδιες τις εταιρείες αιολικής ενέργειας και χρησιμοποιούν ξεπερασμένες τεχνολογίες και μη έγκριτα επιστημονικά στοιχεία.
Τα πρώτα συμπεράσματα από τη μελέτη αυτή ήδη δόθηκαν στην δημοσιότητα από το Πανεπιστήμιο. Το επόμενο στάδιο της έρευνας-τα επόμενα τρία χρόνια, που χρηματοδοτείται από το τμήμα υποτροφιών του Συμβουλίου Έρευνας Φυσικού Περιβάλλοντος (NERC) θα καθορίσει πως ακριβώς οι Σούλες χρησιμοποιούν αυτές τις περιοχές και άρα κατά πόσο εξαρτώνται από αυτές τις περιοχές, για να κατανοήσουμε καλύτερα τον τρόπο που οι εξελίξεις στον τομέα της αιολικής ενέργειας μπορεί να επηρεάσουν τους πληθυσμούς τους.
Η Viola Ross-Smith, ερευνήτρια οικολόγος για το Βρετανικό Οργανισμό Ορνιθολογίας (British Trust for Ornithology), δήλωσε ότι είναι δύσκολο να εκτιμήσει κανείς τι θα συμβεί μετά τη δημοσίευση της έρευνας. Σημείωσε χαρακτηριστικά: «Όλη η μελέτη δείχνει ότι οι Σούλες διασχίζουν περιοχές όπου προτείνεται η ανάπτυξη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.» Και πρόσθεσε:«Δεν αποτέλεσε ιδιαίτερα μεγάλη έκπληξη το ότι ανακαλύψαμε πως τα θαλασσοπούλια εξαρτώνται από αυτές τις τοποθεσίες.»
Ο Roland Gauvain, διευθυντής του Alderney Wildlife Trust, δήλωσε ότι τα αποτελέσματα της πρώτης φάσης της έρευνας ήταν συναρπαστικά και ενδιαφέροντα. Η μελέτη έδειξε πως οι Σούλες ταξίδευαν όλο και περισσότερο για τη συλλογή τροφίμων και φάνηκαν να ακολουθούν τα αλιευτικά σκάφη για την αναζήτηση τροφής. Πρόσθεσε ότι ο αντίκτυπος της έρευνας για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας γύρω από το νησί Alderney θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ιδιαίτερα αποκαλυπτικός. Ο κ. Gauvain δήλωσε ότι οι μελλοντικές αλλαγές στις αλιευτικές πρακτικές θα μπορούσε να έχει επίσης μεγαλύτερη επίδραση στην τοπική θαλάσσια πανίδα. Ως γνωστόν τα αιολικά πάρκα μεταβάλλουν τις τοπικές οικολογικές συνθήκες σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από αυτό που φανταζόμαστε. Η αλυσίδα της ζωής σπάει και η ισορροπία του οικοσυστήματος διαταράσσεται: τα βάθρα των ανεμογεννητριών στην θάλασσα λειτουργούν ως τεχνητοί ύφαλοι και ταυτόχρονα λόγω της αύξησης της τοπικής θερμοκρασίας που επιφέρει η λειτουργία των αιολικών πάρκων οι επιπτώσεις στο τοπικό θαλάσσιο περιβάλλον είναι τρομακτικές.
Μέσα σε έξι ημέρες μόνο καταγραφής δεδομένων η μελέτη αποδελτίωσε τα στοιχεία από 34 ταξίδια τροφοληψίας για 15 Σούλες. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το κάθε θαλασσοπούλι φάνηκε να εξειδικεύει τις διατροφικές του συνήθειες σε διάφορους τομείς με κάποιες πτήσεις να καταγράφονται προς την νότια ακτή της Αγγλίας, μερικές νότια προς το νησί Τζέρσι και άλλες προς την Χάβρη στις γαλλικές ακτές. Σε μια περίπτωση μια Σούλα έκανε 340 χιλιόμετρα μετ'επιστροφής για την τροφή της. Η μελέτη διαπίστωσε ότι για το σύνολο των πουλιών που μελετήθηκαν τα στοιχεία έδειξαν πως η κάθε Σούλα πέταξε προς την ίδια κατεύθυνση και κάλυπτε την ίδια απόσταση κατά τη διάρκεια του κάθε ταξιδιού της για την αναζήτηση της τροφής της.
Η Soames, κατέληξε στο ότι δεν είναι σίγουρο με ποιο τρόπο τα θαλασσοπούλια του Alderney και ιδίως οι Σούλες, θα αντιδράσουν σε αυτές τις αλλαγές στο περιβάλλον τους. Είπε χαρακτηριστικά: «Ίσως να σταθούν τυχερές επειδή έχουν ένα ευρύ φάσμα στην αναζήτηση της τροφής τους και ίσως τα καταφέρουν να προσαρμοστούν και να βρουν καταφύγιο σε άλλες περιοχές μακριά από τα αιολικά πάρκα για να επιβιώσουν.»
Προηγούμενη έρευνα είχε δείξει πως υπήρχαν περισσότερες από 7.000 Σούλες στο νησί Alderney- που αποτελούν όμως και δυστυχώς το πέντε τοις εκατό του παγκόσμιου πληθυσμού τους.
BBC News.
Summit County Citizens Voice.
Channel Island News.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου