Ο ρυπαρός άνεμος της αιολικής διαπλοκής στις ζούγκλες του Μεξικού!

Εκεί που οι ανεμογεννήτριες στήνονται υπό τις ξιφολόγχες του στρατού και είναι βαμμένες κόκκινες με το αίμα των ιθαγενών...

Η κυβέρνηση του Μεξικού δίνει αφειδών άδειες σε ξένες πολυεθνικές για να τοποθετήσουν εκατοντάδες τουρμπίνες αιολικής ενέργειας, και έρχεται αντιμέτωπη με τους Ινδιάνους ιθαγενείς που έκαναν το λάθος να ζουν σε μια από τις πλέον ανεμοδαρμένες αλλά και παρθένες περιοχές στον κόσμο. 

Ήδη υπάρχουν νεκροί στον αγώνα κατά των πολυεθνικών της αιολικής ενέργειας στο Μεξικό.

Το Μεξικό εμφανίζει ένα από τα υψηλότερα ποσοστά αύξησης των εγκατεστημένων μονάδων αιολικής ενέργειας στον κόσμο- εφάμιλλο της Γερμανίας, των ΗΠΑ, της Βρετανίας και της Ελλάδας, και σχεδόν όλες είναι συγκεντρωμένες σε μια στενή λωρίδα γης στο κέντρο του Μεξικού γνωστής ως ο Ισθμός της Tehuantepec, εκεί όπου οι άνεμοι από τον Ειρηνικό συναντούν και συγκρούονται με τους ανέμους από τον Κόλπο του Μεξικού. 

Οι  Zapotec- ιθαγενείς κάτοικοι του ισθμού διαμαρτύρονται ότι οι πολυεθνικές της αιολικής ενέργειας έχουν πλέον αναλάβει τον πλήρη έλεγχο της πατρογονικής τους γης, και στην πράξη τους εκδιώκουν από αυτήν με την βοήθεια του στρατού που έχει αναλάβει την φύλαξη των αιολικών εγκαταστάσεων. Ισχυρίζονται επίσης ότι σε αυτούς δεν φτάνουν καθόλου και τίποτα από τα κέρδη και τα αντισταθμιστικά οφέλη από τα εν λόγω έργα. Αντιθέτως βλέπουν τα άλλοτε παρθένα δάση να οργώνονται από χιλιόμετρα δρόμων, τις βουνοκορφές να ισοπεδώνονται στην κυριολεξία για να εγκατασταθούν οι ανεμογεννήτριες, τα πουλιά και την άγρια πανίδα της περιοχής να μειώνεται δραματικά, και τον ιαγουάρο που ήταν σύμβολο των προγόνων τους και μέχρι πρόσφατα συναντούσαν στις σκοτεινές γωνιές του δάσους να έχει πλέον εκλείψει.  

Ο Πρόεδρος του Μεξικού Φελίπε Καλντερόν έχει κάνει ο ίδιος προσωπικά σχεδόν όλα τα εγκαίνια των αιολικών πάρκων της περιοχής- θέλοντας έτσι να δείξει την αταλάντευτη στάση της Κυβέρνησής του σε ένα από τα κύρια σημεία του φιλόδοξου προγράμματός της να μειώσει τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα του Μεξικού κατά 30 τοις εκατό μέχρι το 2020. Στα πλαίσια αυτά και την περασμένη Τρίτη επισκέφτηκε την πολιτεία της Οαχάκα για να εγκαινιάσει ένα νέο σύμπλεγμα ανεμογεννητριών, επαινώντας στην ομιλία του τις επενδύσεις που γίνονται στο τομέα της "Πράσινης Ανάπτυξης": "Ναι, μπορούμε να καταπολεμήσουμε την φτώχεια και να πετύχουμε την προστασία του περιβάλλοντος ταυτόχρονα! Το αιολικό πάρκο που εγκαινιάζουμε σήμερα είναι ένα τέτοιο σαφές παράδειγμα!" επισήμανε ο πρόεδρος Καλδερόν κατά την τελετή εγκαινίων. Όμως, όπως και στο παρελθόν, αυτό το έκανε υπό αυστηρά μέτρα ασφαλείας, καθώς οι ιθαγενείς διαδηλωτές απείλησαν να χαλάσουν τα εγκαίνια. 

Το γραφείο του προέδρου δημοσιεύει κανονικά ένα λεπτομερές χρονοδιάγραμμα των προγραμματισμένων δραστηριοτήτων του, αλλά δεν έπραξε το ίδιο και για τα εγκαίνια της Τρίτης, τηρώντας απόλυτη μυστικότητα μέχρι που το συμβάν έλαβε χώρα.  Παρόλα αυτά χιλιάδες ιθαγενείς μαζεύτηκαν στην περιοχή- αυθόρμητα και χωρίς καμία προετοιμασία,  όταν πήραν "χαμπάρι" τι συμβαίνει: χρειάστηκε η επέμβαση εκατοντάδων στρατιωτών πέρα από τις πολυάριθμες αστυνομικές δυνάμεις που είχαν ζώσει την περιοχή για να γίνουν τελικά τα εγκαίνια. Και μπορεί ο πρόεδρος να έφυγε ο στρατός όμως θα μείνει στην περιοχή για να περιφρουρεί την ομαλή λειτουργία και αυτού του αιολικού πάρκου, όπως συμβαίνει και με τα υπόλοιπα της επαρχίας.

Μέχρι στιγμής το 2012, το Μεξικό έχει καταγράψει μια εντυπωσιακή αύξηση κατά 119 τοις εκατό της εγκατεστημένης αιολικής ενέργειας, υπερδιπλασιάζοντας έτσι τα 519 μεγαβάτ ονομαστικής εγκατεστημένης ισχύος που είχε πέρυσι! Το Μεξικό είχε μόλις 6 μεγαβάτ όταν Καλντερόν ανέλαβε τα καθήκοντά του το 2006. Η 6χρόνη θητεία του Καλντερόν στην προεδρεία του Μεξικού και η 12χρόνη του κόμματος του (Κόμμα Εθνικής Δράσης- PAN) στην εξουσία, είναι συνυφασμένη  με καταγγελίες για καλπονοθείες (με κυριότερες αυτές που αφορούσαν τις εκλογές του 2006), για τις αγαστές σχέσεις που έχει με τον Βόρειο γείτονα του, τις ΗΠΑ με την δικαιολογία του "πολέμου κατά των ναρκωτικών" (ενός ακήρυχτου αλλά πολύνεκρου πολέμου, που μέχρι τώρα στα έξι χρόνια θητείας του Καλντερόν έχει επιφέρει ως μόνο αποτέλεσμα τις δολοφονίες πάνω από 95.000 Μεξικανών), και τις ιδιαίτερα κακές του σχέσεις με τους νότιους γειτόνους του-τις υπόλοιπες χώρες της Λατινικής Αμερικής (συνεπεία των πολιτικών και ιδεολογικών δεσμών του με το ΔΝΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα), και για την μεγάλη αποτυχία του στην αντιμετώπιση της φτώχειας στην χώρα, παρά τους ρυθμούς ανάπτυξης με τους οποίους έτρεξε η Μεξικανική Οικονομία τα τελευταία χρόνια (το 1/3 σχεδόν από τα 112 εκατομμύρια κατοίκων της χώρας ζει σήμερα κάτω από τα όρια της φτώχειας, χωρίς καμία κοινωνική πρόνοια, και χωρίς πρόσβαση στις στοιχειώδεις υποδομές). 

Χάρη στην "πράσινη πολιτική" του Καλντερόν, το Μεξικό με εγκατεστημένα πλέον συνολικά περίπου 1,3 γιγαβάτ αιολικής ενέργειας, προσφέρει ένα πολύ καλό παράδειγμα στο τι συμβαίνει όταν η αιολική βιομηχανία- κυριαρχούμενη από μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες επικεντρώνεται κατά κύριο λόγο στο να εγκαθιστά μεγάλα αιολικά πάρκα σε μια μικρή, σχετικά αλλά επιθυμητή για τα συμφέροντά της περιοχή. Στις βουνοπλαγιές της πολιτεία της Οαχάκα δραστηριοποιούνται κυρίως ισπανικές εταιρείες, όπως η Iberdrola,η Union Fenosa και η Gamesa, και αμερικανικές εταιρείες όπως η Sempra Energy, που έχουν κατασκευάσει τεράστια αιολικά πάρκα με θηριώδεις ανεμογεννήτριες, αφήνοντας στον τοπικό πληθυσμό την αίσθηση ότι πρόκειται στην κυριολεξία για νέους εισβολείς: η δεύτερη εισβολή μετά από αυτήν των κονκισταδόρων του 16ου αιώνα. Μόνο 4 από 17 αιολικά πάρκα του Μεξικού βρίσκονται έξω από τον Ισθμό της Tehuantepec, αφού ο πρόεδρος Καλντερόν φρόντισε η περιοχή να χαρακτηριστεί "αιολικής προτεραιότητας" σύμφωνα με τις υποδείξεις των εταιρειών. 

Και το ερώτημα που θέτουν οι κάτοικοι είναι κατά πόσο το μεγαλύτερο είναι πάντα και το καλύτερο: οι μεγάλες αιολικές εγκαταστάσεις μπορεί να είναι προς όφελος των εταιρειών δεν είναι όμως και προς όφελος των κατοίκων- οι οποίοι ήδη μετράνε νεκρούς στον αγώνα τους κόντρα στις πολυεθνικές της αιολικής ενέργειας. "Ζητάμε από αυτές τις πολυεθνικές να φύγουν από απ΄την γη μας", δήλωσε ο Irma Ordonez, ένας ακτιβιστής από την μικρή ινδιάνικη πόλη Ixtepec,της πολιτείας Oaxaca. "Θέλουν να κλέψουν τη γη μας! Όταν έρχονται υπόσχονται πολλά πράγματα, υπόσχονται ότι πρόκειται να μας δώσουν θέσεις εργασία, αλλά δεν μας δίνουν τίποτα." Και μπορεί οι σύγχρονοι κονκισταδόροι να μην μοιράζουν ούτε καν "χάντρες και καθρεφτάκια" στους ιθαγενείς, βέβαιοι προφανώς για την παντοδυναμία τους- μια παντοδυναμία που στην περίπτωση του Ισθμού της Tehuantepec τους την παρέχει το χρήμα των επενδυτών, η διαπλοκή των πολιτικών και τα όπλα των στρατιωτικών, όμως το μεγάλο πρόβλημα με την επαρχία  Oaxaca, είναι πως είναι πολύ μακριά από την Πόλη του Μεξικού, την Μαδρίτη, την Ουάσιγκτον και τις Βρυξέλλες και πολύ κοντά με την επαρχία Τσιάπας: εκεί όπου κρατιέται ζωντανή η σπίθα του Ζαπάτα και τραγουδιέται ακόμη το τραγούδι των ινδιάνων για "τη Γη και Ελευθερία"!

ΥΓ) το πιο γελοίο από όλα είναι πως ακόμη και δίκαιο να είχαν οι Μεγαλοεργολάβοι της Μαύρης Ανάπτυξης και της Πράσινης Απάτης, πως δηλαδή όλα αυτά γίνονται για να σωθεί το κλίμα της Γης, το ερώτημα που προκύπτει είναι: δηλαδή πρέπει να καταστρέψουμε ακόμη και τα παρθένα δάση στην Νότιο Αμερική για να σωθεί η Wall Street; Ή για τα Ελληνικά δεδομένα πρέπει και αξίζει για την ηλεκτροδότηση του Mall και του Carrefour να θυσιάσουμε τους τελευταίους οικολογικούς παραδείσους της Χώρας μας;